958
Po przeanalizowaniu 2 z 3 tercji meczu Pogoni Szczecin z Chojniczanką Chojnice, można wyciągnąć następujące wnioski:
- Pogoń nie zmienia swojego ustawienia wyjściowego z zeszłego sezonu. Trener Gustaffson preferuje grę w systemie 1-4-2-3-1 z wysoko grającymi bocznymi obrońcami
- Drugim wyborem na lewej stronie pod nieobecność Kamila Grosickiego jest Mateusz Fornalczyk, mimo że zawodnik nie notuje progresu w swojej grze (niecelne podania, przegrywanie pojedynków 1×1, brak lewej nogi aby dośrodkować piłkę). Jak na razie jedynym elementem w jakim można go wyróżnić to: dobre przyśpieszenie na pierwszych kilku metrach. Zauważalny jest jednak brak czytania oraz zrozumienia gry, przez co zawodnik ten jak na razie nie prezentuje odpowiedniej jakości aby stanowić o sile ambitnego ekstraklasowego zespołu jakim jest Pogoń.
- Przy pressingu wysokim oraz w średniej strefie Pogoń ustawiała się w ustawieniu: 1-4-4-2. Pierwszą linię zawodników atakujących stanowili Gorgon oraz Rostami. Za ich plecami: Przyborek, Gamboa, Kurzawa oraz Fornalczyk. Cały zespół zawężał do strefy w której znajduje się piłka zawężając pole gry, nawet gdy w środkowej strefie nie było przeciwników (Chojniczanka grała w ustawieniu 1-4-4-2 z wykorzystaniem bocznych stref, które Pogoń odkrywała, 2 napastników ustawiała się w strefie między linią obrony a pomocy, jeden ze środkowych pomocników szukał sobie wolnych przestrzeni między 2 linią zawodników Pogoni)
- Za stałe fragmenty gry w ofensywie odpowiedzialny Rafał Kurzawa (prawa ręka w górze – dośrodkowanie na bliższy słupek)
- Rzuty rożne w defensywie Pogoń broni w ustawieniu mieszanym: 7 zawodników tworzy strefę, 3 kryje indywidualnie.
- Przy budowaniu gry na połowie rywala, udział biorą niemalże wszyscy zawodnicy z formacji pomocy oraz ataku, przez co nie widać klasycznej 9 w zespole Pogoni (boczni obrońcy dośrodkowują piłkę raczej w ciemno niż do snajpera, którego w polu karnym często nie ma)
- Nowy nabytek – Joao Gamboa – wyróżnia się dużą ruchliwością w środkowej strefie, całkiem nieźle czyta grę, stara się grać na 1-2 kontakty, czasami niepotrzebnie wdaje się w indywidualne dryblingi mając lepiej ustawionych kolegów
Powyżej zaprezentowałem wnioski, które wyciągnąłem po przeanalizowaniu 2 z 3 tercji pierwszego meczu kontrolnego. Aby odkryć dokładniejszy model gry Pogoni Gustaffsona należy przeanalizować jeszcze kilka spotkań. Podejrzewać jednak można, że zbyt wiele instrukcji dla zawodników się nie zmieni. Zmianie ulegną tylko pojedyncze niuanse i ewentualne zachowania graczy w zależności od prezentowanej formy meczowej.
